-
1 сала
I сущ.; уст.село́, дере́вня || се́льский, дереве́нскийкаланы макта, салада тор — (погов.) го́род хвали́, в дере́вне живи́
сала кешеләре — дереве́нские лю́ди
II сущ.; диал.сала агае — дереве́нский мужи́к
1) кольцево́е разветвле́ние; ве́тки, ве́тви из одного́ ме́ста ствола́2) слия́ние трёх и бо́лее рек в одно́м ме́сте3) отро́г горы́см. тж. тармак
См. также в других словарях:
аңғары ашылу — (Қост., Жітіқ.; Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Небид.) араны ашылу. Қымыздан кейін а ң ғ а р ы м а ш ы л ы п сала берді (Қост., Жетіқ.). Сенің а ң ғ а р ы ң неге а ш ы л ы п отыр (Гур., Маңғ.). Кешелі бері тамақ ішпегендіктен бе, менің а ң ғ а р ы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі